Yaşayan Ölüler Mezarlığında...

Bu gece uyandım yaşayan ölüler mezarlıgında,
kafamı kaldırdım baktım etrafıma,
bakışları olmayan gözler,
dokunurken hissetmeyen eller,
zihnin iskeletinde ufalanan düşten kemikler gördum.
suskunluğun kefenine sarılmıs, vucudun tabutlarındaydı cesetler,
hic yasayamamıs olmalılarki ölümü farketmemişler...

bu gece gözümü açtim yaşayan ölüler mezarlığında,
kafamı kaldırdım baktım yaşamın ruhsuzluğuna.
üzerine zaman toprağı atılmış mutluluklar gördüm, gömmüşler.
sahte gözyaşlarından yeşerir belki die tohumlar serpmişler.
üzerime örtülü olan hayat topragında,
bu tohumla yeşermez umud,
ben hep ölüydüm farketmemişler....

bu gece uyandım yaşayan ölüler mezarlığında,
adı :yanlızlık yazıyo mezar taşında,
doğumu ölümü hiçlik zamanında.
sarılmak istedim üşürken donmuş bedenim, ısıtsın die karanlığa.
kapadım tekrar gözümü, kabus dolu, sonsuzlugun uykularına...
bu gece uyandım yaşayan ölüler mezarlıgında...