Gecmisten kalan yaraların izleri aydınlatıyor, kucultuyor karanlıktakı golgemi,
Sırtımdaki kocaman yukler egerken bedenimi hatırlatıyor bana guclu olan benı
Ben! Kargasa ve kaostan ıbaret dunyada kızıl goz yasılarında bogulan mılyonlarcasından biri
Varlığını inkar etmek isteyen beynıme karsın, ruhum kabul etmıyor bu reddedisi
Imıtasyon hayat bizimkisi bı oncekının yansıması aslında bı sonrakı
Dogmaz burda batan gunes, yuzdugumuz ofkenın denızı
Bogulduğu kendıyken cıkamaz ınsan kendi içinden kacamaz kendisinden
Mutluluk secmedğimiz yollardamı kaldıkı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder