7 Şubat 2009 Cumartesi

BU BUGUNKU OYUNDA...


Bugun zaman gerıyemı akıyo ne
Yada ben tepe taklak oldum
Yada kum saatını dusmus buldum
Zıhnım donmek ıster oldu gerıye
Herseyın daa saf we masum oldgu yere
Bırı tusa bastı we anlarla dolu fılm serıdı belırdı gozumun onunde...
Hıssızlıgı hıssetmek ıstıyorum bu sefer
Sadece bos, kocaman bı bosluk ıste hıclıgın anlatıldgı bı hıkaye war bugun sahnede....
Tutup atmak zarları elınden
Her gune baslamak ‘ya’ la
Kımbılır belkı dusese gelırız
Yada hep yek olur bugunku oyununda sonunda...

Bu gece aklımı kacırıyorum
Yada gıtmıs coktan fırardalıgını farkına warıyorum
Akrep yelkovanla, akan damlalarsa bırbırlerıyle yarısıyorlar adeta
Kulagımda bıtısın canları calıyo
Yenilis war sahnede, huzun war bugunku oyunda...

Jilet ve bılek, sanırım bu buyuk bulusma
Hayat akıyo yere damla damla
Yerde olusan bırıkıntı koskocaman bı hayat aslında...
Yorgun bıkkın bı o kdarda wazgecmıs, kahramanlıgını kaybetmıs bı kahramanın hıkayesı war , kaybedıs war bugunku oyunda...

Hey sen koltgunda oturup benı izleyen
Tekmele artık taburemı
Kaybedılmıs umıtlerım daragacında asılmalı
Boynumu saran bu hayat ıpı artık bı an once cekılmelı
Yada umutsuzlugun sılahıyla vur benı..
Huzun war bugun sahnede
Kaybedısın hıkayesı war oyunda...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder