17 Mart 2009 Salı

ÇIPLAK GERÇEĞİM...


Sevgıyı dıktıler, nefreti , inancı hiddeti diktiler uzerime , bedenlerce buyuk. Sehvet makasları oldu, kestiler aslında bes para etmez,
hint kuması sandıkları, kendilerini kandırdıkları ilişkilerini,
yalanların metrelerde kumaslarıyla sardılar tum bedenimi.
Ruhumu daraltır oldu giydirdikleri,
benliğim parcalar yırtar oldu tum hepsini.
Onlar alıskanlıgın ignesi, taktıkları maskelerin iplikleriyle
diktiler ruhumun yarattıgı sokukleri...
Sergilenir oldum cansız bi manken gibi yasamın vitrinlerinde,
üretimleri sanılınca tuketime hazır oldum,
tükenir oldum tüketilir oldum orda kaldıgım her saniyede,
Yanlızlık etiketini yapıstırmıslar
indirime girmisim kimliğinde insan yazmayan müsterilere.
Mutlulugu, umudu dikmeye calısır oldum, bedenlerce kucuk geldi ustume.
Herseyı atmak istiyorum tum gıysılerı, modernızmin tum maskelerini,
indirmek istiyorum asagıya tum yasam vıtrınlerini,
kalmAk istiorum tum cıplaklıgıyla gercekliğin,
kimbilir o zaman belki , o bedenleri satın aldıgınız ruhlarınızın üstünü
size geri veririm...
ben o yamalarınızdan capullarınızdan uzak olmayı ısteyen cıplak gercegim.
Bana yasamda sergılenemeyen olumu verin....