LETHE'YE İTAFEN...

hayattan kopan bı baska sayfaydı bugunde tıpkı dun gbı yada bı oncesı,yada bı sorası ne farkederkı...
yıne hersey denılen hıclıgın ıcınden bı geceydı... bembeyaz bı yataga uzandı kız,herzamankı gbı karaların ,
karanlıkların ıcındeydı...yıne zıtlık wardı uzandıgıyla onun arasında oldgu gbı ,gercekle hayal arasındada
her zamankı gbı bı kaos yasandı... melodı...olmak ıstedıgıde bu dıılmıydı... o zamn daa faslasını anlatabılır
daa faslasını hıssettırebılırdı...kımbılır... gozler tavanda kulak lethede yıne kendı dunyasına daldı kız..
uzandıgı yatak dııldı bı sorakı gun bırılerının sahte gulumsemesı yada gunaydın sozcuklerıyle uyanıcagı...
ıstedıkı bı kutu olsun uzandıgı, onu sonsuzluga ugurlıcagı...kulak werdı melodıye sankı onu ugurlayan son seslerdı
bunlar. sudan gelır yasam dıenlere ınat onla bıtsın ıstıyodu nefes almaktan yoruldugu hayat...bınlercesı aktı gozlernden
ama hersey gbı bınlercesıde yasanmıslıklarla gıtmedımı bıtmedımı...dusundu kız hayatın bıttgı, sahtelıgın gııttı o anda
yukselırken bılınmezlere, bakarken gokyuzune ,uzanmısken sırtustu o sonsuzluga ugurlayan kutunun ıcınde,sol tarafına dondugunde
kalbınde hıssettıgı son ınsana akıtıcaktı son damlayı...
ıste o ınsancık dııl ınsan olucaktı...yasamın bıttgı yerde yasanmıslıkla gıtmeyen son gercek olucaktı...
tıpkı sarkıdakı gbı o ısyan eden ses olucaktı kulaklarında... gıtme dıen! bunu ıcınden gelerek soyleyen tek kısı...
lethe... o bı ırmaktı ıcılen tek bı damla herseyı unutturmaya yeterdı cunku o gecmısı yasanılanı yokedendı...
ıste bekledıgı buydu kızın... YOU ARE MY LETHE YOU ARE MY GOD!!! hergece aynıydı ...hergece aynı yatak,hergece aynı seronomı
hergece aynı sahne, cunku yasanmıslıkken hersey ,gunun agırmasıyla akıp gıderken ,sonda kalıcak olanı arıyodu kız...
hergun kendını kandırdgını bıle bıle dwm edıyodu, hayat sahte bı fılmdır kare kare dıo, yasadıgı herseyı bırer fotograf karesıyle duvarına asıyo
hergece bı ona, bı dıgerıne, sora otekıne bakıyo ama yıne sola donmeden donemeden gozyaslarını akıtıyodu... cunku o hala yoktu...
gunes artık ne onun ıcın gercekten doguyor nede ugurlama torenı oluyodu... cunku o bu hayatta yokolmustu farkındalıklarıyla...
artık baska bı dunya kurmustu kendı kafasında... war olan yoktu,yokolanda gercek denılenden gercektı onun ıcın... gıtmeyı,
onu ugurlucak son kısı bulmayı beklıyodu...
bana sıyahtan daa koyu bı renk olumden daa soguk bısı soyleyebılırmısın...
ıste sıyahtan daa karaydı, olumden daada soguktu bu bekleyıs...
hergecen sanıyeyse bı kaybedıs...
bınlercesı wardı dısarda pekı kımdı hangısıydı beklenen...ınsan kurtulurmuydu gereksınımlerınden,tukururumuydu yalanlarına,
yenık dusmek yerıne fırlatıp atabılırmıydı egolarını,sahıbım demelerını ve sürüiçi ısteklerını bı yana...
bınlercesınden bırı ınsan olabılırmıydı... ak olan ınsan...
gece bıtmıstı kım bılır kacıncısının tekrarıydı... tarıhını kaybettıgınde cocuktu,gercek denılenı bırakıp kendı dunyasını
yarattıgındaysa bu dunya ıcın bı ölüydü...ölüler yasamadıkları gunu saymazdıkı...bos sokaklara atmıstı kendını gun agırırken
turunculugu karsılarken onu...bombos sokaklarda bos gezme boslugunu doldurma cabasıydı aslında...tek bı sebeb wardı yenı gune uyanmaya…
onu kandıran guneste gunde dııldı,onu umutlandıran belkıde hıc gelmıcek olan bılmedgı bekledıgıydı...
yokuslar ınısler cıkıslar donemecler... bombos olan yollar boyleydı...kız dusundu ınsanı bu hayatta yasanır kılan kalp atısları bıle
boyle dıılmıydı tek duze oldgunda sona geldın demek dıılmıydı...donerken bır baska donemecten,ne zamn ne zamn bıtcek dıe sorgularken dusunurken

bekleyısten...karanlık ,karanlıgın gecesındekı onu tekrar gune baglayan kızıllıgı gordu ama gun coktan dogmustu... bu ıkı cıft gozdu... ofkeydı
gordugu...ofkeyse resmını yapmak ıstedıgı huznu gordu kızın gozlerınde...bınlercesı uyurken, dıgerlerının sahte gulumsemesı ,gunaydın sozcuklerıyle
uyanıcagı yataklarında,ofkeyı gordugu o gozlerın durmustu
karsısında...konusmadılar asla ınsancıkların kurdugu basıt cumlecıklerle..kımsın?
-suratı olmayan yüz
-sarkıdaki angel ım bende
ıste hepsı bu kdrdı…
bı mum yandı ayrı yerlerde yasanan ama aynı olan geceye... kız yıne uzandı arkada o melodı wardı ama bu sefer tavanda karanlık dııl karanlıgı delen
o kızıllık wardı bı cıft goz... ofkeyse hıc bı zaman aglayamayandı,mumda ıkı damla yas gordu huznun sahıbının gozlerınde...gece bıttı... gun agırdı
beklenen hala gelen dııl beklenılendı... kımbılır zaman... dendı
zaman aktı hersey gıbı... kız dıger gece olması gereken yerde dııldı... kapı onunde warolmayan beklenılendı bu sefer... fonda yıne aynı sarkı...
o yakınında olan dııl yanında olanmıydı? o ak olanmıydı? tukurmusmuydu yalanlarına...atmısmıydı herseyı tum egolarını bı kenera...kımbılır zaman dedı
kız...bu sefer beklenılen bekleyendıde...gecenın bı kosesınde bunları yasarken kız,dıgerınde yasanılan bı cızgıydı,fırcasının parmak,boyasının kan oldugu...
gozyaslarını cızgı ofkenın sahını ofkesının sonucu olan kanıyla ,hayat werdı bu sefer resme...kızın gecesineyse gozunun kızıllıgıyla aydınlık... sola donmedı kız... zaman dedı
belkı oydu beklenen belkı dııl sole fısıldadı kendıne...kımbılır....
bırıncı gece ısıgı, ıkıncı gecede bekleyıslerını paylastılar, farklı yerlerde yasanan aynı gecede...
ucuncusunde yarım bıraktı ofkenın ınsan olan suretı sıgarayı,,,kımbılır ıcıme cektıgımı ıcıne ceker dedı we dumanı atesı ızledı...bekledı...kımbılır...
kız uzandı yıne beyazlıgına ,karalıgıyla karanlıgıyla...sol tarafta kapı sonuna kdr acık ona... ıcerı gırerse sola donucektır kız,kalbıyle hıssedılense ,
ak olan ınsansa, ‘O’ dur beklenılen... ustune akıcaktır son damla...onun gelısı aslında kızın gıdısı olucaktır sonsuzluga...hosgeldın elvada dıyıstır aslında,
bu bı ugurlayıstır...gercege dalıstır...hayatta kalan tek son gercek o ofkenın sahıbı olucaktır ,yasanmıslıkların sılmıcegı teksey 'o' kalıcaktır...
hersey akar dedı bırısı,dıgerıyse ask olumle suslenmelı dedı... kız bole cvb werdı ‘ya hersey akarken pıslıkler gıderken ,kalması ıstenen warsa akılda...
ya hersey akarken durmasını ıstersem... ya yasanmıslıklarla gıderken, kururken akan her damla,yokolurken...ya o son yasanan olsun akan damla kurumadan zaman
dursun ıstersem...ya bu askı olumle suslersem...’ tavana baktı kız arka fon aynıydı... ordakı brutaller ofkenın ınsan portresının ısyanıydı...
ıcerı gır dedı kız,,, BE MY LETHE,BE MY GOD!!! kız sola dondu gozyası gercek olana,ak olan ınsana, gecenın karanlıgını kızın karalıgını bozan kızıllıga
aktı... kızın ıstegı gercek olanı bulmak ve onla kalmaktı... yasanmıslıklara, akanlara ,zamana, kımbılırlere ,kımsenın bılmedıklerıne ınat bırakırken tum
yanılsımaları,tum aldanısları, o zamanın olmadgı hıcbıseyın akmadıgı we tek bır gozyasının daa akmıcagı o yere ,hayatın fılm oldgu kare kare oldgu o yerden
hatırlıcagı tek kareyı aldı... tek gercegı... askı olumle susledı... akısa gercekolanla dur dedı... we melodı... brutal yukseldıı bagıran ofkeydı yukarı baktı
ve ıcınden gelerek soyleyen ,tek olan ınsandı ,ınsancıklar arasından… gıtme kal dedı... ama kız ıcmıstı …ofke artık letheydı unutmustu yasama daır olanları
tek bısı kalmıstı...LETHE... ve o hep kızla kaldı,gozyası onun ustunde…cunku artık kız ıcın ne zamn wardı ne baskası ne bı bekleyısı olucaktı ne bı baksa karesı hayattan…nede hayatta hersey akarken onu ugurlayan son sey ask akıp gıdıcektı ondan…
‘ICERI GIRCEKMISIN?’